Сәс
Сәс — кешенең башында үҫә торған мөгөҙ матдәнән ғибәрәт нәҙек кенә еп һымаҡ төктәр шәлкеме[1]; һаҡлау ҡатламы составында булған өлөшө, һөтимәрҙәрың тире ҡатламы эпидермис сығарылма. Хайуаның ҡуйы сәс ҡатламы йөнө йә тиреһе атала.
Мифологияла
үҙгәртергәСәс кеше тәненең үлемһеҙ өлөшө булып тора; ул кеше үлгәс тә үҫеүен бауам итә, шуға күрә кеше тәненең иң мифологик өлөшө булып тора. Сәс менән төрлө йола, ырым, тыйыуҙар бәйләнгән. Сәс — юлға сығыу, уңыш юрау, теге донъяға оҙатыу символы булып тора[2].
- Сәсте теләһә ҡайҙа ташларға ярамай, баш ауырый.
- Төшөңдә сәс күрһәң, бәхеткә.
- Сәс йолҡоу — нимәгәлер үкенеп, үҙеңде үҙең өҙгөләү.
- Сәскә сәс бәйләнеү — кейәүгә сығыу, өйләнешеү, бергә булыу.
- Сәс менән иҙән һепереү — ярарарға тырышып бөтә нәмәне эшләргә әҙер булыу.
- Сәс үрә тороу — ҡапыл бик ныҡ ҡурҡыу, аптырап ҡалыу[3].
Тышҡы һылтанмалар
үҙгәртергәӘҙәбиәт
үҙгәртергә- Волос. Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона(недоступная ссылка)
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә
Был тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып Википедия проектына ярҙам итә алаһығыҙ.